Παρέμβαση Σχολικών Συμβούλων Δ.Ε. Αττικής για την Αξιολόγηση
Η
πλειονότητα των Σχολικών Συμβούλων αποδέχεται, κατά την εκτίμησή μας,
την ανάγκη της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου ως μέσου για την
επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών και τη βελτίωση εκπαιδευτικής
διαδικασίας.
Για
κάθε εκπαιδευτική αλλαγή, ωστόσο, είναι απαραίτητη η συναίνεση των
εκπαιδευτικών, οι οποίοι θα πρέπει να έχουν πειστεί για τη χρησιμότητά
της.
Επειδή
το νόημα κάθε πράξης προσδιορίζεται εν πολλοίς, από το συγκείμενο,
επισημαίνουμε για ακόμη μια φορά, τη δυσμενέστατη συγκυρία για την
εισαγωγή της αξιολόγησης στην εκπαιδευτική κοινότητα (διαθεσιμότητα
εκπαιδευτικών, σύνδεσή της με ποσοστώσεις, ανασφάλεια).
Λαμβάνοντας
υπόψη ότι το πλαίσιο αξιολόγησης πιθανόν να παίξει ρόλο στη διαμόρφωση
του εκπαιδευτικού της επόμενης δεκαετίας, χρειάζεται να
προβληματιστούμε περαιτέρω και εν τω βάθει για τις αξίες που προτείνει
καθώς και για το είδος σχολείου που επιθυμούμε να έχουμε.
Συμμετέχοντας στο δημόσιο διάλογο για την αξιολόγηση και αφού επισημάνουμε ότι:
α.
Η επιβαλλόμενη αυτοαξιολόγηση στα σχολεία φαίνεται ως να αναιρεί το
εσωτερικό κίνητρο του «αυτο» της αυτοαξιολόγησης και να συνδέει τον
εκπαιδευτικό με το κίνητρο της επιβράβευσης ενός κάποιου κλάσματος
μορίων για τη συμμετοχή του στη διαδικασία. Όπως όμως είναι γνωστό, ό,τι
επιβάλλεται δύσκολα βρίσκει το δρόμο της συνάντησης με την επιθυμία.
Προφανώς, αναφερόμαστε στην επιθυμία ανάπτυξης της σχολικής κοινότητας.
Επιπροσθέτως, σε αρκετά σχολεία παρατηρούνται διαφωνίες μεταξύ των
εκπαιδευτικών, οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε συγκρούσεις, με
δυσμενείς, πιθανόν, επιπτώσεις στη συνοχή του συλλόγου διδασκόντων και
το ψυχοσυναισθηματικό κλίμα του σχολείου. Αναρωτιόμαστε βεβαίως μήπως
έτσι χαθεί η ευκαιρία για την ανάπτυξη κουλτούρας αυτοαξιολόγησης στα
σχολεία μας.
β.
Με βάση τη διεθνή βιβλιογραφία, η αναπτυξιακή – διαμορφωτική
λειτουργία της αξιολόγησης είναι αυτή που κυρίως μπορεί να βοηθήσει τους
εκπαιδευτικούς να στοχαστούν κριτικά για τη διαδικασία διδασκαλίας –
μάθησης, το παιδαγωγικό τους έργο και να προχωρήσουν σε
μετασχηματισμούς της διδακτικής τους πράξης. Σε άλλη περίπτωση,
διαγράφεται ο κίνδυνος της προσωρινής μόνον «συμμόρφωσης» των
εκπαιδευτικών στα προτεινόμενα κριτήρια. Η επαγγελματική ανάπτυξη,
προφανώς δεν μπορεί να επιβληθεί…
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ
·
Αποσύνδεση της αξιολόγησης από τις ποσοστώσεις του Ν.4024/2011, οι
οποίες οδηγούν σε ανταγωνισμούς, μισθολογικές καθηλώσεις και ανασφάλεια
· Διετή προσωρινή εφαρμογή της αξιολόγησης, αποκλειστικά για εκείνους, οι οποίοι επιθυμούν να αξιολογηθούν
·
Πιλοτική εφαρμογή της διαμορφωτικής αξιολόγησης των εκπαιδευτικών,
κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, και ερευνητική αποτίμηση
· Άμεση λειτουργία υποστηρικτικού επιμορφωτικού πλαισίου για την ενίσχυση της αναπτυξιακής λειτουργίας της αξιολόγησης
ΟΙ ΣΧΟΛΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ
Αγάθη Γεωργιάδου ΠΕ02
Δήμητρα Γουρδομιχάλη ΠΕ15
Μαρίνα Δεδούλη ΠΕ02
Ευφροσύνη Δεληγιάννη ΠΕ02
Μαλαματή Διτσίου ΠΕ04
Νικόλαος Καραγεώργος ΠΕ12.01
Στέλιος Καραγιάννης ΠΕ17.03
Ηρακλής Κέλλης ΠΕ11
Αθανάσιος Κονταξής ΠΕ12.04
Ιωάννης Κοντογιάννης ΠΕ03
Ελένη Κρητικού ΠΕ04
Μιχάλης Λαγουδάκος ΠΕ12.05
Σεβαστή Λάζαρη ΠΕ02
Γεωργία Μαρκέα ΠΕ16.01
Νικόλαος Μπισκετζής ΠΕ04
Σταύρος Πάγκαλος ΠΕ12.05
Γιώργος Παυλικάκης ΠΕ04
Χριστίνα Πετροπούλου ΠΕ02
Κωνσταντίνος Στεφανίδης ΠΕ04
Λάζαρος Σοφιανίδης ΠΕ12.05
Χαρινέλα Τουρνά ΠΕ02
Αγγελική Χρονοπούλου ΠΕ02
«… Η τάξη είναι το θέατρο ενός συγκλονιστικού δράματος. Ποτέ δεν θα μάθεις τι καλό ή τι κακό έχει κάνει στα εκατοντάδες παιδιά που έρχονται και φεύγουν. Τα βλέπεις να βγαίνουν από την τάξη: ονειροπόλα, αδιάφορα, σαρκαστικά, εκστατικά, χαμογελαστά, προβληματισμένα. Ύστερα από μερικά χρόνια, αναπτύσσεις κεραίες. Μπορείς να καταλάβεις πότε τους έχεις αγγίξει ή τους έχεις αποξενώσει. Είναι χημεία. Είναι ψυχολογία. Είναι ζωικό ένστικτο. Πορεύεσαι μαζί με τα παιδιά και, όσο θέλεις να είσαι δάσκαλος, δεν υπάρχει τρόπος να ξεφύγεις. Μην περιμένεις βοήθεια απ’ τους ανθρώπους που ξέφυγαν από την τάξη, τους υψηλότερα ιστάμενους. Είναι απασχολημένοι να παρευρίσκονται σε γεύματα και να κάνουν υψηλότερες σκέψεις. Είσαι εσύ και τα παιδιά. Οπότε, το κουδούνι χτύπησε. Τα λέμε αργότερα. Βρες τι αγαπάς και κάν’ το…»
(Απόσπασμα από το βιβλίο «Ο Δάσκαλος: Μια αυτοβιογραφία» του Φρανκ ΜακΚόρτ, εκδόσεις SCRIPTA, Αθήνα 2006)
(πηγή)
